En dóórrrr… Ja, dat lukt me wel: achter elkaar doorgaan met werken. Rammen!! Lekker alles afvinken. Klusje hier, telefoontje daar, ééven nog iets klaarleggen. De kracht van pauzes?? Ja, straks als ik klaar ben!
Highs en lows
Ik ga daar best goed op, want het veroorzaakt een soort ‘high’. En dat voelt heel fijn. Op het moment zelf, dan. Want rondom zo’n high zit altijd een ‘low’. Wat zijn de ‘lows’? Soms stort je na een high genadeloos bijna letterlijk in een low. Alsof je wordt neergesmeten nadat je een tijdje in een orkaan hebt meegedraaid. Je bent mentaal moe, je ademhaling is onrustig, je gedachten zijn onrustig.
Maar er zijn nog meer nadelen. Uit onderzoek blijkt dat het helemaal niet zo productief is om steeds maar door te gaan. Mensen die regelmatig pauze nemen, zijn uiteindelijk vaak veel productiever. Als je pauze neemt, neem je even afstand en dat geeft je brein de gelegenheid om alles te verwerken. Je zou kunnen zeggen: op de juiste plaats op te bergen. En dat geeft overzicht en ruimte. Dan kan het zijn dat je ineens oplossingen ziet voor iets waar je al even mee aan het worstelen bent. Of dat je in de gaten hebt dat je je kostbare tijd beter iets anders in kunt delen en eerst met een andere klus aan gang wilt.
Ik weet niet hoe het met jou zit, maar als ik zo’n rush zit, is het wel lekker om van alles af te vinken, maar aan de onderkant van de lijst komt er ook altijd weer bij. Dat maakt me dan superonrustig. Ik krijg dan gedachten als: ‘Het houdt ook nooit op…’, met alle moedeloze gevoelens die erbij horen. De dramaqueen komt om de hoek kijken. En dat doet ze vooral als ik even geen tijd of rust heb om haar fatsoenlijk weer terug in haar hok te sturen.
Inchecken bij jezelf
Als je pauzes neemt, kun je ook even inchecken bij jezelf. Je kunt nagaan wat jij op dat moment nodig hebt of wat je wilt. Hoe je ademhaling is, hoe je lijf voelt. Ook daar ontstaat even ruimte en misschien wel inzicht. En de dramaqueen kan weer netjes terug in haar hok.
Ergens las ik dat je heel productief kunt werken als je 52 minuten werkt en dan 17 minuten pauze houdt*. Ik ben op die manier aan het experimenteren met de kracht van pauzes. Eerlijk is eerlijk: dat lukt alleen als ik niet voor de klas sta en niet veel cliëntgesprekken heb. Misschien is dat ook niet erg, want werken in een groep leerlingen of gesprekken met mensen voeren is al veel dynamischer dan werk achter het scherm.
Pauze met een wekkertje
Maar als ik achter mijn scherm zit in mijn praktijk of thuis zet ik mijn wekkertje en houd ik dit ritme aan. En wat een geluk dat ik zo’n fijne stoel heb in mijn praktijk! Na een rondje lopen, ga ik even lekker zitten met een boek of een fijne meditatie. Het voelt nog een beetje onwennig, maar ik denk dat ik er snel aan kan wennen. Even ‘uit’ betekent dat je daarna weer een poosje ‘aan’ kunt staan.
Ik ben benieuwd hoe dit experiment over de kracht van pauzes verder gaat, welke effecten ik merk en of ik een manier kan bedenken om ook in mijn werk voor de klas wat pauzes in te lassen. Misschien wel met de hele groep, want ook voor kinderen zijn pauzes net zo belangrijk als momenten waarop je gefocused kunt werken.
Meer tips voor rust in je hoofd? Neus eens verder in mijn blogs (maar niet in je pauzes, natuurlijk!)
*Dit is een onderzoek uit 2014. Inmiddels is het onderzoek opnieuw gedaan en is die verhouding gestegen naar 112 minuten werk en 26 minuten pauze. Zie bijvoorbeeld: https://desktime.com/blog/52-17-updated-people-are-now-working-and-breaking-longer-than-befor